- To jest odważna książka. Poruszająca. Żywy, barwny styl przenosi nas do świata autorki i pozwala przeżywać jej doświadczenia. Uwodzi zarówno intelektualnie, jak i emocjonalnie - napisał dr hab. Oskar Szwabowski z Uniwersytetu Szczecińskiego o książce dr Beaty Karpińskiej-Musiał z UG pt. Harcowanie na planie. Her-storia stawania się matką akademiczką w polskim uniwersytecie.
W grudniu 2021 r. ukazała się książka dr Beaty Karpińskiej-Musiał z Wydziału Filologicznego UG wydana przez Wydawnictwo Episteme. “Harcowanie na planie. Her-storia stawania się matką akademiczką w polskim uniwersytecie” jest autoetnografią akademicką opowiadającą o 20 latach pracy akademickiej połączonych z macierzyństwem. Autorka jest doktorem nauk humanistycznych oraz matką trzech synów.
Książka została napisana w trakcie pandemii, choć początki zawartej w niej “herstorii” sięgają 1990 r., czyli czasów, kiedy autorka była jeszcze studentką. - Jest to czas obejmujący najbardziej formacyjne etapy kształcenia, wchodzenia w świat pracy zawodowej oraz, w moim przypadku, budowania rodziny i stawania się matką - pisze dr Beata Karpińska-Musiał.
Dokładniej, proces pisania i publikacji książki trwał od maja 2020 roku do grudnia 2021 r. Jest to bardzo krótki okres, zważając na to, że cała publikacja liczy aż 500 stron. - To było mordercze tempo pisania oraz parokrotnego redagowania tej monografii. To książka inna, wręcz intymna, eksperymentalna stylistycznie autoetnografia, ale też pisana z wykorzystaniem częściowo wcześniejszych tekstów własnych z udziałem sporej dawki emocji. Może dlatego tak szybko powstała? – zastanawiała się autorka.
Opisywana przez nią podróż rozpoczyna się w okresie transformacji systemowej, a kończy na pandemii. W trakcie tych trzydziestu lat dr Beata Karpińska-Musiał otrzymała wiele wyróżnień za swoją pracę naukową i dydaktyczną oraz wychowała trójkę dzieci. Publikacja jest zestawieniem dwóch twarzy autorki - doktora nauk humanistycznych i matki. - Podstawowym celem mojej książki jest opis i obserwacja transformowania własnej tożsamości akademickiej przez pryzmat wielorakich doświadczeń międzynarodowych oraz rodzinnych na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat - pisze dr Beata Karpińska-Musiał.
Poniżej znajdują się dwa fragmenty książki, które oddają dychotomię całej publikacji:
Taki prototyp, jeśli nie wręcz archetyp akademickości zabrałam ze sobą z Berlina do Poznania w 1999 roku. Zbudowałam bowiem w Niemczech, a nie w Polsce, swoje prototypy (albo i archetypy) postaci profesora akademickiego oraz szerzej: badaczy i akademików młodszej generacji, zasad współpracy w projekcie, stylu prowadzenia badań i ich popularyzacji.
[...]
– Cholera, znowu zapomniałam o woreczkach – klnę pod nosem, gdy już po zamknięciu drzwi domu i otwarciu drzwi samochodu widzę błoto po kostki wokół. Przedszkolak ma tylko frajdę, ja mniej. Na buty zakładałam reklamówki foliowe, by nie dojechać do pracy niczym w kaloszach ogrodowych. W nerwach, bo już późno, a poranne korki na drogach rosną, cofam się do kuchni i wyszarpuję dwa z szuflady, ponownie zakluczam drzwi.
Inne fragmenty “Harcowania na planie.” można znaleźć tutaj.
Książka “Harcowanie na planie. Her-storia stawania się matką akademiczką w polskim uniwersytecie.” do kupienia tutaj.
Na koniec warto dodać, że 27 stycznia dr. Beata Karpińska-Musiał będzie prowadzić webinar “Tutorsko - czyli jak?” w ramach współpracy pomiędzy Centrum Doskonalenia Dydaktycznego i Tutoringu UG, reprezentowanego przez Autorkę książki, z Centrum e-learningu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie”.